Corona? Huh, wat is dat ook alweer? Het lijkt alweer eeuwen geleden dat we in de lockdowns en boosterprikken zaten maar die periode was voor alle muzikanten een hel natuurlijk. Optreden was niet mogelijk en zelfs repeteren was uit den boze. Hier en daar een live-stream, maar verder was er niet veel te doen. Dat was de periode dat de creativiteit van Juffr Jannie aangesproken werd. En daar kwamen best leuke dingen uit, we deden de grote Juffr. Jannie muziekquiz maar hadden ook het idee van ‘De Vijf van Jannie’. Het idee was om er een reeks intieme sessies van te maken waarin elke keer een thema centraal stond en elk bandlid zijn inbreng mocht doen voor ‘De Vijf van Jannie’. Het thema voor de eerste editie was Guilty Pleasures. Helaas is het idee nooit ten uitvoer gebracht, maar we willen jullie graag deelgenoot maken van onze eerste Vijf van Jannie. In dit blog drie vragen daarover aan Thomas.
Heb je iets met Guilty Pleasures?
“Zeker, zoals Marcel al aangeeft, je hoeft je niet te schamen voor muziek die je leuk vindt maar toch.. Er zijn nummers (naast de toppers die je hebt vanuit je eigen smaak en stijl) die eigenlijk buiten je muzikale comfortzone vallen maar waar je, toch een beetje stiekem heel goed op gaat, kippenvel van krijgt en misschien zelf een traantje op weg moet pinken. Dat zit m dan vaak in de herinnering bij mij. Sowieso krijgt muziek bij mij meer waarde als er een herinnering aan kleeft.”
Je mocht 3 nummers aandragen voor de Guilty Pleasures editie van De Vijf van Jannie. Welke waren dat?
“Een eerste quilty pleasure is Pak Maar Mijn Hand van Nick en Simon. Eigenlijk trek ik de palingsound heel erg slecht maar dit nummer draaide ik vroeger, toen de kinderen klein waren vaak op mijn computer vanuit m’n MP3 collectie met 1 van hen op schoot. Ik zong de tekst dan mee en ook zij leerde de woorden. Voor mijn gevoel gaf dat veiligheid en wilde ik ze vertellen, alles komt goed, wat er ook gebeurd en papa is altijd in de buurt. Mijn tweede nummer is Islands in the Stream van Kenny Rodgers en Dolly Parton (1983), daarover hieronder meer… Mijn derde quilty pleasure is Hello van Lionel Richie. Dat is echt jaren tachtig (1983 om precies te zijn), de muzikale periode waarin ik ben opgegroeid. Ik was toen 13 en zat net op het voorgezet onderwijs, hij stond weken op nr. 1 van de Top 40. Van de LP Can’t Slow Down, een klassieker waar ik op feestjes op wegzwijmelde met jong vrouwelijk schoon zoals dat ging op die leeftijd. Het piano intro wat iedereen herkent, de inzet van die zanglijn, het super cheesy refrein en dan natuurlijk als optimale hoogtepunt die onmiskenbare gitaarsolo van Louis Shelton (sessie gitarist van de Monkees) die ooit ook samenspeelde met veel prominenten als Withney Houston, James Brown, Joe Cocker, Quincy Jones maar ook met o.a. Kenny Rodgers en Art Garfunkel en zo is de connectie er met mijn andere twee quilty pleasures (Simon and Garfunkel zijn grote voorbeelden van Nick en Simon) en verder heb je niks aan die info…”
Het nummer dat het gehaald heeft is Islands In The Stream van Kenny Rodgers en Dolly Parton. Wat vind je zo mooi of bijzonder aan dit nummer?
“Ik hou van country, echte liedjes met een kop en een staart. Dit nummer werd trouwens geschreven door de broertjes Gibb van de Bee Gees voor aanvankelijk Marvin Gaye, de oorspronkelijke R&B vibe die dus eigenlijk voor hem was bedoelt hoor je nog steeds een beetje in het nummer zitten. Wat een te gek duet is dit en om die stem van Kenny mee te zingen voelt zo heerlijk, het past zo goed. Ook leek het mij te gek om zo’n duet te kunnen doen bij de Vijf van Jannie met een Zwolse zangeres, heerlijk toch? Dit nummer werd in 2005 terecht verkozen tot beste country-duet ooit!”
